|
|
|
ข่าวเด่น
|
กุญแจสำคัญทางเคมีในอาการความจำเสื่อมอาจได้รับการเปิดเผยโดยนักวิทยาศาสตร์สหรัฐฯ นำโดย ดร.คริสตินา อัลเบอรินี จากมหาวิทยาลัยบราวน์
พวกเขาพบการเปลี่ยนแปลงทางชีวเคมีที่เกิดขึ้นในการ "เขียน" ความทรงจำระยะยาวลงให้สมอง ความเข้าใจนี้อาจจะนำไปสู่การค้นหาวิธีการรักษา คนไข้ที่มีอาการหลงลืมได้
ความทรงจำระยะสั้นอย่าง การที่เราจำได้ว่า เมื่อเช้าเรารับประทานอาหารอะไร ได้รับการเขียนลงสมองแบบชั่วระยะเวลาสั้น แต่เหตุการณ์ทำนองว่า มื้อค่ำหวานซึ้งกับคนรัก จะต้องได้รับการบันทึกลงสมองด้วยกระบวนการที่ซับซ้อนขึ้น โดยการจัดรูปแบบใยประสาทเสียใหม่
สิ่งนี้จะเกิดขึ้นหลังจากมีปฏิกิริยาชีวเคมีเกิดขึ้นชุดหนึ่ง โดยเริ่มจากโปรตีนเครบ (Creb) เข้าไปในนิวเคลียสของเซลล์สมอง แล้วกระตุ้นการทำงานของยีนหนึ่งให้ผลิตโปรตีนขึ้นมา โปรตีนนี้จะไปจัดแจงเปลี่ยนไซแนปส์ (ช่องหว่างระหว่างเซลล์ประสาทที่เชื่อมกันอยู่) ในสมอง รวมทั้งเคลื่อนย้ายเซลล์ประสาทด้วย
งานวิจัยชิ้นนี้เชื่อมไปสู่พฤติกรรมการลืมที่เกิดขึ้นจาก การเปลี่ยนแปลงทางเคมีของโปรตีนเครบ และความเสียหายในส่วนของสมอง เกิดผลเป็นอาการหลงลืมในคนไข้
ทีมวิจัยได้ทำการทดลองกับหนู โดยพวกเขาตัดสมองส่วนฟอร์มิกซ์ออก (สมองส่วนนี้เชื่อมกับสมองส่วนที่ใช้เก็บความจำที่ชื่อ ฮิปโปทาลามัส) ในหนูชุดหนึ่ง ส่วนอีกชุดไม่ได้ตัดออก หลังจากนั้นก็ให้หนูทำการเลือกระหว่างห้องมืด และห้องสว่าง หากหนูเลือกห้องมืดก็จะไปพบกับกระแสไฟฟ้าประมาณสองวินาที
โปรตีนเครบที่สร้างความจำ (สีน้ำตาล) |
โปรตีนเครบในสมองหนูนี้ ไม่มีการเปลี่ยนแปลง หนูจึงไม่อาจจำได้ |
หนูกลุ่มที่ไม่มีการตัดสมองออกสามารถจำบทเรียนนี้ได้เป็นเวลานานถึงหนึ่งเดือน แต่ในกลุ่มที่มีการตัดสมองออกจะลืมอันตรายนี้ไปในเวลาเพียงหกชั่วโมงเท่านั้น
เมื่อทำการตรวจสอบสมองของหนูพบว่า ในหนูกลุ่มปกติจะมีการเปลี่ยนแปลงของโปรตีนเครบโดยมีการเพิ่มกลุ่มฟอสเฟตเข้าไปในโปรตีน
งานวิจัยชิ้นนี้แสดงให้เราเห็นว่า ถ้าสมองส่วนหนึ่งถูกทำลายแล้ว กลไกทางเคมีของกระบวนการที่ทำให้เกิดความจำจะเสียไปอย่างไร ขั้นต่อไปก็คือ การระบุยีนที่โปรตีนเครบเข้าไปกระตุ้นว่าอยู่ตรงไหนกันแน่
แหล่งข่าว
BBC News